Mediacja jest dobrowolną, poufną metodą rozwiązywania sporu, w której strony sporu, z pomocą bezstronnego i neutralnego mediatora, samodzielnie dochodzą do porozumienia.

Uwaga!

Celem mediacji jest pomoc w dojściu do porozumienia co nie zawsze oznacza pojednanie stron.

Czym nie jest mediacja?

Mediacja to nie jest:

• poradnictwo,
• terapia,
• sąd (mediator nie rozstrzyga sporów).

Co może być przedmiotem mediacji?

Przedmiotem mediacji mogą być na przykład sprawy o:

• alimenty;
• władzę rodzicielską, m.in. sposób sprawowania opieki;
• ustalenie kontaktów z dzieckiem;
• separację;
• rozwód
• podział majątku.

Mediacja to szansa na:

• samodzielne, szybkie i tanie rozwiązanie sporu,
• realny wpływ na kreowane rozwiązania,
• utrzymanie wzajemnych relacji,
• zobaczenie potrzeb własnych i drugiej strony,
• obniżenie poziomu negatywnych emocji,
• redukcję stresu.

Mediator prowadzący proces mediacji ułatwia stronom dojście do porozumienia stosując zasady:
(rozwiń poniżej)

Uczestnicy mediacji biorą w niej udział dobrowolnie. Na pierwszym spotkaniu obowiązkiem mediatora jest odebranie od stron zgody na mediację. Strony mogą wycofać się na każdym etapie postępowania mediacyjnego. Mediator nie może wywierać żadnej presji, aby nakłonić strony do udziału w mediacji. Jednocześnie wiąże się to z przystąpieniem do mediacji w dobrej wierze i wypełnianiem wszystkich przyjętych na siebie w trakcie mediacji zobowiązań.

Mediator jest strażnikiem procedury mediacyjnej, dlatego nie staje po żadnej stronie. Nie wyróżnia żadnej z nich. Strony mają równe prawa i są jednakowo traktowane. Respektując godność stron mediator umożliwia im odnoszenie się do siebie z szacunkiem. Mediator jest neutralny co do przedmiotu sporu i znalezionych rozwiązań, kwestia jak rozwiązać spór należy do stron. Mediator pomaga te postanowienia urealnić i ukonkretnić. Nie narzuca stronom własnych rozwiązań (nawet, gdyby uznał je za lepsze), swojego światopoglądu i wartości.

Wszystko, co jest poruszane w trakcie mediacji jest poufne. Mediator nie ujawnia tego, co usłyszał. Efektem pracy mediatora ze stronami jest spisana ugoda/porozumienie i protokół/sprawozdanie. Protokół/sprawozdanie zawierają informacje o tym, kto brał udział w mediacji, ile było spotkań, gdzie się odbywały, a jeżeli któraś ze stron zrezygnuje, informacja, że jedna ze stron wycofała się. Mediator nie ujawnia nigdzie informacji o przebiegu mediacji.

Mediacja może się odbyć jeżeli dany mediator zostanie zaakceptowany przez obie strony. Każda ze stron ma prawo poprosić o zmianę mediatora. Proces mediacji kieruje się też pewnymi regułami i zasadami. Zostają one ustalone na początku wspólnego posiedzenia i zaakceptowane przez wszystkich uczestników. W przypadku braku akceptacji reguł i zasad mediacja nie może być przeprowadzona.

Mediator nie może wykorzystywać kontaktu ze stronami dla własnych korzyści, nie może mieć żadnego osobistego interesu z faktu zawarcia lub nie zawarcia ugody.

Mediator powinien ukończyć specjalistyczne szkolenia z zakresu mediacji i stale poszerzać swoją wiedzę oraz umiejętności, aby działać zgodnie z dobrem i interesem stron. Mediator szanuje godność stron i dba, żeby strony odnosiły się do siebie z szacunkiem. W trakcie mediacji nie ma miejsca na oceny, rozmawia się wyłącznie o zachowaniu i decyzjach stron.

1. Stowarzyszenie OPTA ma ponad 20 – letnią tradycję i doświadczenie w pracy z dziećmi, rodzicami, osobami/parami w kryzysie.
2. Mediatorzy Stowarzyszenia OPTA w swojej pracy stosują zasady Kodeksu Etyki Mediatora. https://www.mediacja.gov.pl/files/doc/kodeksetyczny.pdf  
3. Jeżeli w procesie mediacyjnym pojawi się potrzeba skorzystania z konsultacji specjalistów (psychologów, prawników) jest taka możliwość w programach realizowanych w Stowarzyszeniu OPTA. 
4. Ugody i porozumienia sporządzone w Ośrodku Mediacyjnym Stowarzyszenia OPTA są dokumentami gotowymi do sądowego zatwierdzenia.