W kryzysie

Przeżywanie stanu zagrożenia zmienia percepcję świata, relacji i siebie.

Sprawia, że poza przeżywaniem cierpienia niewiele więcej jest istotne i/ lub dostępne.

Jeżeli jesteś w stanie zagrożenia:

• Nie podejmuj zasadniczych decyzji egzystencjalnych np. dotyczących związku, ważnych relacji, spraw zawodowych.
• Nie rań siebie, zasługujesz, żeby żyć i kiedy kryzys minie odczuwać radość, sięgaj po pomoc.
• Korzystaj z profesjonalnego wsparcia, miej pod ręką numery telefonów zaufania, innych instytucji pomocowych.
• Znajdź kogoś, z kim możesz rozmawiać o tym, co czujesz, nie dźwigaj wszystkich ciężarów sam.
• Stwórz bezpieczną przestrzeń w swoim domu, potrzebujesz co najmniej jednego miejsca, w którym możesz czuć się bezpiecznie.
• Pamiętaj o oddychaniu, zwłaszcza o wydechu.
• Rób tak wiele miłych rzeczy dla siebie jak to tylko możliwe.
• Nie zajmuj się rzeczami nieistotnymi, skup się na tym, co niezbędne.
• Uważaj na leki, narkotyki i alkohol, stępianie uczuć może pogłębić, na pewno przedłużyć kryzys.
• Nie obwiniaj siebie za to, co czujesz, nie masz na to wpływu, niechęć czy nawet nienawiść do siebie pogarsza Twoją sytuację.
• Rozwijaj wiarę w coś większego niż Ty sam/a, np.: sztuka, kontakt z naturą, religia. Duchowość może być inspiracją i siłą.