W kryzysie
Przeżywanie stanu zagrożenia zmienia percepcję świata, relacji i siebie.
Sprawia, że poza przeżywaniem cierpienia niewiele więcej jest istotne i/ lub dostępne.
Jeżeli jesteś w stanie zagrożenia:
- Nie podejmuj zasadniczych decyzji egzystencjalnych np. dotyczących związku, ważnych relacji, spraw zawodowych.
- Nie rań siebie, zasługujesz, żeby żyć i kiedy kryzys minie odczuwać radość, sięgaj po pomoc.
- Korzystaj z profesjonalnego wsparcia, miej pod ręką numery telefonów zaufania, innych instytucji pomocowych.
- Znajdź kogoś, z kim możesz rozmawiać o tym, co czujesz, nie dźwigaj wszystkich ciężarów sam.
- Stwórz bezpieczną przestrzeń w swoim domu, potrzebujesz co najmniej jednego miejsca, w którym możesz czuć się bezpiecznie.
- Pamiętaj o oddychaniu, zwłaszcza o wydechu.
- Rób tak wiele miłych rzeczy dla siebie jak to tylko możliwe.
- Nie zajmuj się rzeczami nieistotnymi, skup się na tym, co niezbędne.
- Uważaj na leki, narkotyki i alkohol, stępianie uczuć może pogłębić, na pewno przedłużyć kryzys.
- Nie obwiniaj siebie za to, co czujesz, nie masz na to wpływu, niechęć czy nawet nienawiść do siebie pogarsza Twoją sytuację.
- Rozwijaj wiarę w coś większego niż Ty sam/a, np.: sztuka, kontakt z naturą, religia. Duchowość może być inspiracją i siłą.